Small-town America: een verslag.
Blijf op de hoogte en volg Sjoerd
05 Februari 2013 | Verenigde Staten, Moscow
Er wonen 23.000 mensen in Moscow, Idaho. Het heeft een kleine universiteit. Maar omgeven door mijlen en mijlen van akkerbouw grond en natuurgebied - is het een typisch klein stadje in de V.S.
Small-town America!
Er is hier anderhalve straat met wat kroegjes en barretjes, die alleen maar uit kunnen vanwege de Universiteit. Woonwijken bestaan vooral uit goedkope houten huizen die allemaal los staand zijn (grond is immers supergoedkoop - er is hier niets) en elke winkel en restaurant is als een eiland met een betonnen zee van parkeerplekken eromheen.
De supermarkten zijn zo absurd groot dat ik een stelling zag met 14 meter alleen maar kaas! De WC's hier hebben meer ruimte dan de Albert Heijn XL in Nederland.
En er rijden hier zo godvergeten veel gigantische pick-ups rond dat ik niet eens een goede "compenseren" grap erop kan maken - ja, zoveel!
Maar om eigenlijk eens eerlijk te zijn, het is echt leuk om mee te maken: een stadje zoals dit, in Amerika, heeft een gevoel van 'community'. Het draait om het weer, voor de boeren. Overal van de watertoren tot open muren tot de meeste winkelruiten staat "Go Vandals!" - want men is trots en fan van het lokake Universiteits sportteam. Lokale tieners komt elk weekend "illegaal" voetballen, footballen en basketballen op de gigantische velden van de universiteit met de studenten.
Er is hier een pad in town waarop men volgens traditie verplicht is iedereen te groeten.
Het is moeilijk uit te leggen, maar het is hier een beetje alsof je op een eilandje woont: ook al ken je natuurlijk niet iedereen, het is 6 uur (!!) rijden naar een stad met meer dan 100.000 inwoners! - dus je bent toch een beetje verenigd in je isolatie.
Het is meestal plezierig kleinschalig: de huidige wilde controverse is niet die van rassenrellen, misdaadcijfers of seksschandalen (ik ben er ook nog maar net een week). Nee: de lokale reclameborden wisselen te vaak van bericht en knipperen, zodat dit niet bij het 'gevoel' van Moscow past.
Maar/en het is ook republikeins/conservatief. Er zijn hier ongeveer 10 radiozenders in dit deel van Idaho, waarvan 2 Country muziek, 2 Christelijke rockmuziek en 2 republikeinse talk-radio uitzenden.
(Christian Rock is trouwens geweldig, dat kende ik helemaal niet in Nederland. Het bestaad uit bands die normaal klinkende rock maken, maar een sterke Christelijke boodschap hebben. Commercieel zouden deze bands het ook absoluut niet redden, als er hier geen 'Christian music labels' waren. Want JTFC: na een kwartier van deze "Jesus Music" verkoop je met liefde je Ziel aan Baal, Odin of welke andere Afgod die maar voorbij komt, om maar weer normale muziek te mogen luisteren).
Hoe dan ook, het moet wel gezegd worden, daar staat weer tegenover dat men in het algemeen heel erg open en goed van vertrouwen is in small-town America. Men groet elkaar op straat, deuren gaan niet op slot (iedereen heeft een geweer thuis, ik zag ze staan naast de fietsen in de Wall-Mart) en men is eigenlijk gewoon erg vriendelijk naar elkaar, ook al kennen ze je niet.
Nou ja, natuurlijk vooral zolang je geen homoseksuele moslim atheïst bent die abortus op prostituees pleegt terwijl je tegen wapenbeperking predikt. (nogmaals, ik ben er nét). Vrijheid is die van de andersdenkenden, zei Rosa Luxemburg toch?
Maar samenvattend: ieders favoriete persoon (ik) is tevreden. Alleen dat ik de verleiding van het Amerikaanse eten moeilijk kan weerstaan (het was letterlijk "junkfood night" in de studentengemeenschap waar ik mijn kamer heb gehuurd - er is massaal junkfood ingekocht en iedereen at en ging 'socializen!). Terwijl mijn bloedsuikerspiegel zich (weer) wanhopig probeert te herstellen en mijn stofwisseling weer kop of munt - wel of geen diabetes- speelt, zal ik eens kijken of er niet een goede Christelijke rockzender voor is.
Overigens wil ik wel even kwijt dat ik in geen geval verantwoordelijk ben voor wat ik ook schrijf of zeg in dit blog. Ik ben een product van mijn genen en mijn opvoeding, beide had ik niets mee te doen. Klachten kunnen dus in eerste instantie naar mijn ouders. En aangezien hetzelfde proces voor hun geldt, kunnen klachten naar mijn voorouders. In geen geval naar mij.
En nog even een waarschuwing, gister was de Superbowl en daar komt nog een bericht over. Maar ik moet eerst bijkomen van mijn pizza en... Chees-wiz! Kaas uit een spuitbus.
Vragen en opmerkingen zijn meer dan welkom en wie niet schrijft spuug ik in zijn/haar gezicht.
Met vriendelijke groeten,
Sjoerd
Small-town America!
Er is hier anderhalve straat met wat kroegjes en barretjes, die alleen maar uit kunnen vanwege de Universiteit. Woonwijken bestaan vooral uit goedkope houten huizen die allemaal los staand zijn (grond is immers supergoedkoop - er is hier niets) en elke winkel en restaurant is als een eiland met een betonnen zee van parkeerplekken eromheen.
De supermarkten zijn zo absurd groot dat ik een stelling zag met 14 meter alleen maar kaas! De WC's hier hebben meer ruimte dan de Albert Heijn XL in Nederland.
En er rijden hier zo godvergeten veel gigantische pick-ups rond dat ik niet eens een goede "compenseren" grap erop kan maken - ja, zoveel!
Maar om eigenlijk eens eerlijk te zijn, het is echt leuk om mee te maken: een stadje zoals dit, in Amerika, heeft een gevoel van 'community'. Het draait om het weer, voor de boeren. Overal van de watertoren tot open muren tot de meeste winkelruiten staat "Go Vandals!" - want men is trots en fan van het lokake Universiteits sportteam. Lokale tieners komt elk weekend "illegaal" voetballen, footballen en basketballen op de gigantische velden van de universiteit met de studenten.
Er is hier een pad in town waarop men volgens traditie verplicht is iedereen te groeten.
Het is moeilijk uit te leggen, maar het is hier een beetje alsof je op een eilandje woont: ook al ken je natuurlijk niet iedereen, het is 6 uur (!!) rijden naar een stad met meer dan 100.000 inwoners! - dus je bent toch een beetje verenigd in je isolatie.
Het is meestal plezierig kleinschalig: de huidige wilde controverse is niet die van rassenrellen, misdaadcijfers of seksschandalen (ik ben er ook nog maar net een week). Nee: de lokale reclameborden wisselen te vaak van bericht en knipperen, zodat dit niet bij het 'gevoel' van Moscow past.
Maar/en het is ook republikeins/conservatief. Er zijn hier ongeveer 10 radiozenders in dit deel van Idaho, waarvan 2 Country muziek, 2 Christelijke rockmuziek en 2 republikeinse talk-radio uitzenden.
(Christian Rock is trouwens geweldig, dat kende ik helemaal niet in Nederland. Het bestaad uit bands die normaal klinkende rock maken, maar een sterke Christelijke boodschap hebben. Commercieel zouden deze bands het ook absoluut niet redden, als er hier geen 'Christian music labels' waren. Want JTFC: na een kwartier van deze "Jesus Music" verkoop je met liefde je Ziel aan Baal, Odin of welke andere Afgod die maar voorbij komt, om maar weer normale muziek te mogen luisteren).
Hoe dan ook, het moet wel gezegd worden, daar staat weer tegenover dat men in het algemeen heel erg open en goed van vertrouwen is in small-town America. Men groet elkaar op straat, deuren gaan niet op slot (iedereen heeft een geweer thuis, ik zag ze staan naast de fietsen in de Wall-Mart) en men is eigenlijk gewoon erg vriendelijk naar elkaar, ook al kennen ze je niet.
Nou ja, natuurlijk vooral zolang je geen homoseksuele moslim atheïst bent die abortus op prostituees pleegt terwijl je tegen wapenbeperking predikt. (nogmaals, ik ben er nét). Vrijheid is die van de andersdenkenden, zei Rosa Luxemburg toch?
Maar samenvattend: ieders favoriete persoon (ik) is tevreden. Alleen dat ik de verleiding van het Amerikaanse eten moeilijk kan weerstaan (het was letterlijk "junkfood night" in de studentengemeenschap waar ik mijn kamer heb gehuurd - er is massaal junkfood ingekocht en iedereen at en ging 'socializen!). Terwijl mijn bloedsuikerspiegel zich (weer) wanhopig probeert te herstellen en mijn stofwisseling weer kop of munt - wel of geen diabetes- speelt, zal ik eens kijken of er niet een goede Christelijke rockzender voor is.
Overigens wil ik wel even kwijt dat ik in geen geval verantwoordelijk ben voor wat ik ook schrijf of zeg in dit blog. Ik ben een product van mijn genen en mijn opvoeding, beide had ik niets mee te doen. Klachten kunnen dus in eerste instantie naar mijn ouders. En aangezien hetzelfde proces voor hun geldt, kunnen klachten naar mijn voorouders. In geen geval naar mij.
En nog even een waarschuwing, gister was de Superbowl en daar komt nog een bericht over. Maar ik moet eerst bijkomen van mijn pizza en... Chees-wiz! Kaas uit een spuitbus.
Vragen en opmerkingen zijn meer dan welkom en wie niet schrijft spuug ik in zijn/haar gezicht.
Met vriendelijke groeten,
Sjoerd
-
05 Februari 2013 - 08:44
Lenny:
Hey Bubba,
Prachtig verhaal. Erg gelachen en ik ben net wakker dus dat heb je knap gedaan. Ik zie t allemaal al helemaal voor me...als je meer fotos upload. Wie is die indianen jongen met wie je daar poseert? Heb je verder al vriendjes gemaakt? Met die eetgewoontes daar draag je binnenkort nog s luiers en heb je op de terugreis twee vliegtuigstoelen nodig: eentje voor je blubberkont en eentje voor je stoma. Met jouw komst gaat de curve in de tienerzwangerschapsstatistiek vrijwel verticaal omhoog en worden zelfs de meest strenge christenen pro-abortus. Go get 'em cowboy! -
05 Februari 2013 - 09:29
Joop:
Zal maar niet reageren, beppe Winsum de schuld geven van jouw 'escapades' en/of 'gedachtenkronkels' . . . . . . . .??
Wacht liever je verslag over de Superbowl af . . . . . .
'Raa' hem daar nog maar even flink!!! -
05 Februari 2013 - 13:08
J:
Mooi verhaal Shorty! Minstens even mooi is de reactie van Lenny!
Funny ish guys! :-D -
05 Februari 2013 - 17:36
Sjoerd Bergstra:
Lenny! Je Bubba hier! 1: Indjun boy? Be nice. En ja, heb al meer vrienden gemaakt, beetje - huisgenoten zijn aardig, maar erg druk. Ben tijdens junkfood night naast iemand gaan zitten en net zolang gaan lullen tot ik een phone number had. Gewoon forceren. Voor de rest maar kijken. Heb ondertussen wel weer groente en fruit gekocht - ik probeer realitisch te zijn, ik ga hier af en toe piggen. Daartussen in ligt de winst.
Joop: Dan wacht ik geduldig
J: Don't encourage ;) -
05 Februari 2013 - 19:20
Lenny:
Bubba is mijn home negert.
Bij de drugsverslaafdenopvang hier in de buurt hebben ze ook elke week junkfood night, alleen heeft het die naam om een andere reden dan bij jou.
Als je daar nieuwe vrienden krijgt moet je de Jay-Jay's en mij niet vergeten hoor. Kan niet wachten tot we weer gewoon met z'n vieren onder de douche staan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
